ما را دنبال کنید

جستجوگر

آمارگیر

  • :: آمار مطالب
  • کل مطالب : 11
  • کل نظرات : 0
  • :: آمار کاربران
  • افراد آنلاين : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • :: آمار بازديد
  • بازديد امروز : 20
  • بازديد ديروز : 0
  • بازديد کننده امروز : 19
  • بازديد کننده ديروز : 2
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل ديروز: 0
  • بازديد هفته : 20
  • بازديد ماه : 26
  • بازديد سال : 44
  • بازديد کلي : 905
  • :: اطلاعات شما
  • آي پي : 18.116.36.192
  • مرورگر : Safari 5.1
  • سيستم عامل :

بهداشت روان نوجوانان وجوانان

بهداشت و سلامت روان نوجوانان وجوانان موضوعی است كه به توجه جدی نیاز دارد. امروزه با استفاده از برنامه های مختلف مانند آموزش مهارت های زندگی، آموزش بهداشت روان ، مداخلات بهداشتی مبتنی بر مدرسه و نیز درمان های تخصصی، می توان به كودكان كمك كرد تا زندگی مفیدتر و رضایتمندانه تری داشته باشند.

همه كودكان در زندگی خود با استرس های شدیدی روبه رو می شوند كه بخشی از آنها ناشی از تغییرات رشد بهنجار كودكان است، مانند رشد و تغییرات هورمونی و همچنین تغییراتی كه در ارتباط با والدین و اجتماع رخ می دهد. استرس های دیگر از عمومیت کمتری برخوردار است و شامل فشار برای پیشرفت در مدرسه ، نقل و انتقال خانواده ، نزاع والدین ، طلاق، تغییر مدرسه یا فشار دوستان برای سوء استفاده از مواد می شود.

بسیاری از نوجوانان وجوانان بدون این كه دچار مشكلات رفتاری یا تحصیلی جدی شوند این دوره را پشت سر می گذارند و این امر به عواملی چون مهارت های مقابله ای موفقیت آمیز ، میزان حمایت های قابل دسترس و میزان استرس های محیطی وابسته است. متأسفانه تشخیص كودكانی كه مشكلات سلامت روان دارند تا پیش از بروز مشكل، امردشواری است ، بنابراین در برنامه ریزی های بهداشتی همه كودكان و نوجوانان باید مدنظر قرار گیرند و دامنه گسترده ای از مداخلات، از آموزش مهارت هایی برای سلامت روان گرفته تا مداخلات اختصاصی بهداشت روان به كار گرفته شود.

تقریباً یك پنجم كودكان بدون در نظر گرفتن این كه كجا و چگونه زندگی می كنند در دوران كودكی دچار اختلالات رفتاری، هیجانی می شوند. حتی با محافظه كارانه ترین برآورد هم می توان ادعا كرد كه 10 درصد كل كودكان، در طول این دوره دچار آشفتگی های روانی می شوند كه با آسیب های جدی همراه است.
برای تأمین نیازهای كودكان و نوجوانان باید بین نهادهای جامعه نگر، نهادهای مربوط به جوانان و سازمان های ورزشی ، نهادهای مذهبی ، موزه ها ، پارك ها و كتابخانه ها و... از یك سو و ازسوی دیگرخانواده ، مدرسه ، سازمان های بهداشتی، رسانه های گروهی و دولت، همكاری و فعالیت مشترك ایجاد شود.


ادامه مطلب